Vosvos aşkı

Seversin vosvos sen de, söylerdin hep.

Hani böyle ufak tepek, içinde de perde.

Görmesinler diye, yaşadığımız onca şeye

Bakmasınlar diye, ağladığın sahnelere.

Bir o tarafa bir bu tarafa iten bir araba,

Ne yoldaş ama..

Kıpkırmızı olmuş gözlerin, eşlik ediyor;

Kısık ses tonuna.

Şimdi ne olacak derken?

Patlıyor egzoz, karışıyor etraf dumana.

Tabi alışmış vosvos varlığına,

Razı olmuyor yokluğuna.

Bence de, gitmesen ha?

Ben bir yandan, vosvos bir yandan;

Tutuyor kollarından.

Yapalım bir şey, etinden kanımdan.

Berk Gürel