Taşlayalım bahçeleri

En derininden karışsana kanıma.

Karmaşanın ortasında.

Bul beni şuracıkta.

Gül yüzüme inceden.

Irak olsun gözlerden ama,

Canı çeken olur aşkı.

Lükstür çokca! yakar canı.

Gıpta ettirmeyelim onca insanı en derinden.

Gitmediğimiz yer,

Yapmadığımız çocuk kalmasın.

Ağlayalım, çocuklar uyutsun bu sefer

Konuşmadan tartışalım karavanda, içimizden.

Taş atalım bahçelere

Belki duyan olur, anlatırız aşkı.

Ama öyle değil, edepsizce.

Bir hışımla sev beni

İki asır bitmeden.

Sere serpe uzan önüme bir de,

O an yeter koca ömrüme.


Berk Gürel